Mika Špiljak (Odra, kod Siska, 28. novembar 1916 —  Zagreb, 18. maj 2007) bio je učesnik Narodnooslobodilačke borbe, društveno-politički radnik SFRJ i SR Hrvatske, junak socijalističkog rada i narodni heroj Jugoslavije. U periodu od 15. maja 1983. do 15. maja 1984. godine obavljao je funkciju predsednika Predsedništva SFRJ.

​

Narodnooslobodilačka borba

Nakon okupacije Kraljevine Jugoslavije, aprila 1941. godine, Mika je bio jedan od organizatora ustanka u Sisačkom kraju. Kad je 22. juna 1941. godine nacistička Nemačka napala Sovjetski Savez, Mika je bio u prvoj grupi komunista koji su izišli iz grada, gde su osnovali Sisački partizanski odred, prvi partizanski odred u Hrvatskoj.

​

Posleratna karijera

Nakon oslobođenja Jugoslavije, Mika je bio sekretar Narodnog fronta za grad Zagreb, a od 1949. do 1950. godine i gradonačelnik grada Zagreba. Veliki uticaj na život glavnog grada Hrvatske omogućio mu je i uspon u političkim strukturama Narodne Republike Hrvatske, tako da je od 1963. do 1967. godine bio predsednik Izvršnog veća Sabora SR Hrvatske, to jest tadašnje hrvatske vlade.

​

Nakon smene Aleksandra Rankovića, odlazi u Beograd gde obavlja niz saveznih funkcija. U Beogradu je najpre obavljao dužnost predsednika Saveznog izvršnog veća, to jest savezne vlade. Tu funkciju je preuzeo 16. maja 1967. i na njoj ostao do 18. maja 1969. godine. Kao predsednik Veća naroda Skupštine SFRJ svečano je proglasio i potpisao Ustav SFRJ iz 1974. godine (21. februara). Krajem 1970-ih preuzima važnu funkciju predsednika Veća Saveza sindikata Jugoslavije.

​

Umro je 18. maja 2007. godine u Zagrebu. Sahranjen je na zagrebačkom groblju Mirogoj.

​

Odlikovanja

Nosilac je Partizanske spomenice 1941. i drugih stranih i jugoslovenski odlikovanja, među kojima su - Orden junaka socijalističkog rada, Orden narodnog oslobođenja, Orden zasluga za narod sa zlatnom zvezdom i dr. Ordenom narodnog heroja Jugoslavije odlikovan je 29. novembra 1953. godine.